40 yıl (1985) önce,
çağdaş iletişim dönüşümü bir kıvılcım ateşiyle hareketlenmişti. Amaç,
gelişmekte olan toplumun ihtiyacını karşılamada artık yetersizliği gün yüzüne
çıkan analog ve mekanik sistemlerin bütünüyle ve kökten aktarılmasıydı.
Kavramsal anlayış, ileri teknoloji ürünlerinin sadece Türkiye’de değil
uluslararası pazarlarda rekabetçiliği sağlamaları hedefi doğrultusunda,
kurgulanmıştı. Dolayısıyla teknoloji transferi ve yerel tasarım ürünler harmanlanarak
özgün çıktılar ele edilmeye başlanmıştı. Beğeni ile alkışladığımız yerel
firmalarımızın fabrikalarının bacalarından gökyüzüne duman yerine sayısal
(digital) bilgi salınımıyla başlamıştı.
